1. Matko nasza Dobrej Rady, w smutku wznosim serca swe.
Niechaj zniknie ból i trwoga, gdy do Ciebie modlim się.
Kiedy nie wiemy co czynić, niech doznamy rady Twej,
do Syna racz się przyczynić i kierować nami chciej.

2. Wyproś nam, Matko u Syna łaskę, siłę, światła moc.
Niech Twoja zjedna przyczyna, by pierzchnęła grzechów noc.
Matko droga, jam Twe dziecię, nie opuszczaj nigdy mnie,
w każdej życia mej godzinie Matko, Matko błagam Cię!

3. Matko nasza, dzieci Twoje dziś swe modły ślą do Cię.
Rozwiń swojej łaski zdroje, Matko, Matko zlituj się.
Wszak Tyś Matką jest jedyną, sam Bóg Ciebie Matką zwie.
Wiecznego szczęścia krainą, Matko, Matko zlituj się.

/Pieśń do Matki Bożej Dobrej Rady/

Dzisiaj 26-tego kwietnia obchodzimy w Kościele Katolickim wspomnienie Matki Bożej Dobrej Rady. Wcześniej było to dla mnie tylko jedno z wielu wezwań w Litanii Loretańskiej. Dzisiaj właśnie do Niej zwracam się ze wszystkim, i to przed Jej obliczem rosną moi synowie. To o Niej mówią „Nasza Matka Boża” i za każdym razem posyłają jej pełne dziecięcej miłości buziaczki.

Maryja jest mi bliska od zawsze, od samego początku mojego życia. Wyrastałam przy Niej, będąc w Dziewczęcej Służbie Maryjnej. Przez 25 lat mojego życia byłam mocno zaangażowana w życie mojej rodzinnej parafii pw. Św. Józefa i Matki Bożej Fatimskiej w Tarnowie, dlatego kult Pani Fatimskiej jest szczególnie bliski memu sercu. Ale przez ostatnie 7 lat odkrywam Maryję, jako Matkę Bożą Dobrej Rady, patronkę naszego obecnego Kościoła Parafialnego w Krakowie Prokocimiu, gdzie dzisiaj, w czasie pandemii koronawirusa w święto parafialne, obchodząc uroczystości odpustowe ku Jej czci, prosimy o opiekę i pomoc dla nas wszystkich.

Kiedyś przeprowadzka do Krakowa była dla mnie jedną z najtrudniejszych decyzji w życiu. Nie sądziłam, że znajdę tutaj swoje miejsce na ziemi. Tymczasem,to Ona mnie tutaj przyprowadziła. Przez wiele lat przyjeżdżając do rodziny w Krakowie, czy później podczas studiów codziennie mijałam tramwajem „Ceglany Kościół”, jak go nazywałam. Zawsze mnie on fascynował i przyciągał. Mówiłam sobie, że kiedyś w końcu muszę go odwiedzić, ale nigdy tego nie zrobiłam. Nic, o nim nie wiedziałam, nawet nie znałam jego wezwania. Kilka lat później kupiliśmy z mężem nasze mieszkanie, i ku mojemu zdziwieniu okazało się, że to właśnie ten Kościół stał się moją parafią. Dzięki tutejszym kapłanom, ówczesnemu proboszczowi ks. Zbigniewowi Bielasowi, dzisiaj kustoszowi Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie, oraz Wspólnocie Gałąź Sykomory wiem, że to miejsce wybrał dla mnie sam Bóg. A Ona mnie zatroszczyła się, aby mnie tutaj przyprowadzić.

Kult Matki Bożej Dobrej Rady w świecie został rozszerzony od II poł. XV w.  przez zakon o. Augustianów i jest mocno związany z obrazem, o tym samym wezwaniu. To właśnie w ich kościele we Włoszech w Genazzano znajduję się oryginalny cudowny fresk. Dla mnie to kolejny znak bożego prowadzenia, ponieważ bardzo lubię postać świętego Augustyna, a jedne z jego słów: „Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą” mocno wyryły się w moim sercu. Także inne dwie święte augustiańskie św. Monika, matka wspomnianego św. Augustyna oraz św. Rita są mi szczególnie bliskie, teraz, gdy sama jestem żoną i mamą dwóch synów. Często prosiłam Ritę o pomoc i wstawiennictwo w trudnych chwilach. Dzisiaj wiem, że to właśnie ona poprowadziła mnie do parafii Matki Bożej Dobrej Rady w Krakowie Prokocimiu. To miejsce, ta parafia wraz z naszym nowym ks. Proboszczem i opiekunem naszej Wspólnoty Gałąź Sykomory to szczególny dar dla mnie i mojej rodziny. Wiele dobra w tym czasie wydarzyło się w moim życiu, a jednym z nich jest ta strona internetowa, którą prowadzę, i dzięki której mogę dzielić się z Wami nie tylko moją wiedzą, ale przede wszystkim doświadczeniem Bożej miłości w moim życiu.

Przeczytaj: Czego o Bogu nauczyło mnie rodzicielstwo?

Ilekroć powierzam się Maryi, proszę Ją o rade i pomoc, zawsze otrzymuje odpowiedź. Nie zawsze oczywistą, nie zawsze taką, jakbym chciała, ale zawsze jest to właściwa. Nie bez powody nosi ona Tytuł Dobrej Rady. Wezwanie to nadano, aby uwydatnić Jej przeogromne orędownictwo w kierowaniu decyzjami oraz wypraszanie przez Nią potrzebnych łask bożych, szczególnie darów oświecenia przy podejmowaniu ważnych decyzji w trudnych sytuacjach życiowych, kiedy stajemy na rozstaju dróg oraz w tych dotyczących rozwoju duchowego lub posługi apostolskiej. Najważniejszą poradą jaką Maryja udzieliła nam na kartach Pisma Świętego są słowa zapisane w Ewangelii św Jana: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Słuchanie i wypełnianie nakazów Pana jest bowiem największą mądrością.

Podstawą Kultu Matki Dobrej Rady są teksty biblijne z ksiąg mądrościowych, w których zawarto prorocze wątki dotyczące Panny Maryi oraz teologiczne uzasadnienia doktorów Kościoła, św. Augustyna, św. Anzelma z Canterbury i św. Bernarda z Clairvaux. w których Matka Jezusa została ukazana jako pośredniczka darów Ducha Świętego.

Czcząc Matkę Bożą Dobrej Rady uznajemy, że może Ona wyprosić nam dar dobrej rady u Ducha Świętego. W chwilach zagubienia, gdy podejmujemy ważne decyzje może nam pomóc.

“W wątpliwościach myśl o Maryi, wzywaj Maryi! Jeżeli bowiem o niej myślisz, nigdy nie zejdziesz na manowce” – powtarzał św. Bernard z Clairvaux (XII w.).

To właśnie do Maryi możemy odnieść słowa proroka Izajasza: “I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej” (Iz 11, 2).

To samo powiedział do Maryi Archanioł Gabriel: “Duch Święty zstąpi na Ciebie” (Łk 1, 35). W innych miejscach Biblia wspomina: “Moja jest rada i stałość, moja – rozwaga” (Prz 8, 14); “Rada jej rozlewać się będzie jak żywe źródło” (Syr 21, 13); “Słuchaj, synu, przyjmij me zasady, a rady mojej nie odrzucaj” (Syr 6, 23).

Spośród wielu tytułów, jakimi Kościół obdarzył Matkę Bożą, ten jest wyjątkowy, dlatego doczekał się osobnego wspomnienia, a w zakonach augustiańskich nawet święta.

Przeczytaj: Jakie to wspaniałe mieć Matkę samego Boga za swoją Mamę!!!

Historia obrazu Matki Bożej Dobrej Rady¹⁾

Historia obrazu Matki Bożej Dobrej Rady jest związana z włoskim miasteczkiem Genazzano znajdującym się ok. 60 km od Rzymu. Początki Genazzano sięgają czasów rzymskich. Dominuje nad nim położony na wzgórzu Castelo Colona z XI wieku. Na uwagę zasługują też między innymi: zbudowana przez Rzymian brama do miasta, kościół św. Krzyża z freskami szkoły Giotta i romańska dzwonnica przy kościele św. Pawła. Interesujący może być fakt, że w tym właśnie miasteczku znajduje się pierwowzór znanego i czczonego obrazu Matki Bożej Dobrej Rady. Podczas spaceru urokliwymi i krętymi uliczkami dochodzi się do pochodzącego z XIII wieku Santuario della Madonna del Buono Consiglio (kościoła Matki Bożej Dobrej Rady)

Obraz Matki Bożej Dobrej Rady jest to tzw. Eleousa (Matka Czułości). Dzieciątko Jezus przytulone jest do swojej Matki. Obraz przedstawia postacie do połowy. Jezus spoczywa na lewym ramieniu Maryi, Jej głowa jest pochylona w Jego stronę, a ich policzki delikatnie się dotykają. Lewa rączka Dzieciątka lekko ściska obrąbek szaty Maryi wskazując na wielkie przywiązanie i uczucie do Niej. Malowidło aktualnie znajduje się w bocznej kaplicy zbudowanej w latach 1621-29 przy kościele Matki Bożej Dobrej Rady, skąd bierze swoją nazwę. Przybliżone wymiary obrazu wynoszą 39,4 cm na 44,5 cm. Jest to fresk namalowany na podłożu przypominającym skorupkę jajka. Wydaje się on jakby zawieszony w powietrzu – odstęp między ścianą a obrazem wynosi około 2,5 cm. Jedynym miejscem podparcia jest dolny narożnik.

Joao S. Cla Dias pisze, że „fresk w niewyjaśniony sposób pozostaje w powietrzu, blisko ściany w kaplicy kościoła Matki Bożej Dobrej Rady od ponad pięciu stuleci”. Praca Cla Diasa zawiera kilka dokumentów opowiadających o cudownym charakterze obrazu, włączając w to fakt, że nie jest on w żaden sposób przymocowany do ściany. Są także informacje, że twarz Madonny wydaje się zmieniać swój wyraz zależnie od sytuacji. Wykaz cudów związanych z obrazem Matki Bożej Dobrej Rady i jego kopiami jest bardzo obszerny, zawiera opisy uzdrowień, wyproszonych łask oraz liczne cudowne interwencje, między innymi pomoc w zwycięstwie nad Turkami pod Lepanto w 1571 roku.

 Kult Matki Bożej Dobrej Rady.

Dwie nitki splatają się w historii obrazu Matki Bożej Dobrej Rady. Większość źródeł odwołuje się do uzupełniających się wzajemnie starożytnych legend o albańskim obrazie Matki Bożej ze Shkodra i włoskim obrazie w Genezzano. Albanian Catholic Bulletin z 1988 roku daje piękny skrót tej historii:

Matka Boża Skhodra

O Nana, Zoje e Shkodres Lutu per Shiqipini (Matko ze Shkodra – módl się za Albanię)

Ta modlitwa była powtarzana w najciemniejszych dla Albanii chwilach okupacji i prześladowań religijnych. Albańczycy podtrzymywali oddanie się i miłość do Dziewicy Maryi, Zoja e Bekueme (Błogosławionej Pani). Na jej cześć w całym kraju stawiano liczne kościoły i kaplice. Sanktuaria Maryjne wznoszono na górskich zboczach i rozstajach dróg na nizinach. Strojono je kwiatami i zielonymi gałązkami drzew na znak poświęcenia i hołdu. Jeden z tych kościołów pod wezwaniem Zoja e Bekume leży poniżej dawnej illyryjskiej fortecy w Shkodra. Było to miejsce szczególnego kultu ze względu na będący tam piękny wizerunek Matki Bożej. Znajdował się on na ścianie, nad głównym ołtarzem. Dla macierzyńskiego wyrazu i słodyczy w Jej spojrzeniu Zoja e Bekume zwana była przez Albańczyków «Aniołem przychodzącym do żywych». Sława wizerunku i świadectwa tych, którzy doznali opieki Matki Bożej ściągały do tego kościoła tłumy.

Kiedy w XV wieku do granic Albanii coraz bardziej zbliżały się wojska tureckie, kościół Zoja e Bekume stał się źródłem pocieszenia i odwagi. Szczególnie uciekano się pod opiekę Maryi po śmierci albańskiego wodza Gjergi Kastrioti (Skandenberga). Skanderberg często się tutaj modlił prosząc o radę i siłę dla swojej armii. Jednakże Turcy szybko zdobyli Albanię, a jedynym ośrodkiem oporu pozostała Skhodra.

Legenda opowiada dalej: «Pewnego dnia podczas oblężenia dwóch albańskich uciekinierów zatrzymało się w kościele, aby poprosić Zoja e Bekume o bezpieczną podróż do Italii. Gdy żarliwie się modlili, nagle zauważyli, że obraz unosi się w górę. Przez cała drogę do Rzymu Albańczykom – Gjogrji oraz De Sclavis towarzyszył wizerunek, wyglądający jak jasna gwiazda. U bram Wiecznego Miasta zniknął im sprzed oczu. Wkrótce usłyszeli, że obraz w cudowny sposób pojawił się w Genazzano. Szybko udali się do tego miasta, gdzie odkryli swoją ukochaną Zoja e Bekume. Osiedli tam, a Genezzano stało się ich domem»”.

Genazzano

Kiedy papież Sykstus III (432 – 440) ogłosił zbiórkę pieniędzy na renowację bazyliki Matki Boskiej Większej w Rymie, mieszkańcy Genazzano okazali się niezwykle hojni. W zamian za to miasto otrzymało ziemię, na której wzniesiono kościół pod wezwaniem Matki Bożej Dobrej Rady. W 1356 kościół powierzono Augustianom.  Joan Carroll Cruz pisze: „Przez wieki kościół zaczął popadać w ruinę. W 1467 r. miejscowa wdowa Petruccia de Geno poczuła się wezwana, aby przeznaczyć swoje skromne oszczędności na konieczne naprawy. Jej przyjaciele i sąsiedzi uznali te działania za przejaw zarozumiałości i odmówili wsparcia tej godnej pochwały inicjatywy. Kiedy wdowa wydała wszystkie swoje pieniądze na remont, prace musiały zostać wstrzymane ze względu na rosnące koszty materiałów i najmu robotników. Gdy ludzie ujrzeli ten stan rzeczy, szydzili i naśmiewali się z niej, nazywając jej nieukończoną pracę «szaleństwem Petrucci». Jej wysiłki zostały nagrodzone dopiero w cudowny sposób.

W dniu św. Marka 25 kwietnia 1467 r. ludność miasta brała udział w dorocznym festynie na cześć patrona. Około czwartej po południu bawiący się ludzie usłyszeli niezwykle piękne dźwięki muzyki. Gdy oniemieli wpatrywali się w niebo, szukając źródła dźwięku, z przeciwnej strony czystego nieba tajemniczy obłok zstąpił na zniszczone i niewykończone ściany kościoła. Na oczach tysięcy przerażonych biesiadników chmura odsunęła się i rozproszyła, odkrywając obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. Znajdował się on na szczycie nie ukończonej ściany, na wysokości zaledwie kilku stóp. Podobno kościelne dzwony z całego miasta zaczęły bić w zgodnym rytmie, przyciągając ludzi z odległych okolic. Petruccia, która modliła się gdzie indziej, przybyła także, gdy usłyszała dzwony, i rozpłakała się przed cudownym obrazem”. Tyle mówi legenda.

Pamięć o Matce Bożej Dobrej Rady jest od wieków wciąż żywa wśród albańskich chrześcijan. Katolicy z tego kraju obchodzą nie jedno, ale dwa święta ku czci Matki Bożej Dobrej Rady: 26 IV w całej Albanii i w trzecią niedzielę października w rejonie Scutari (Szkodry). Ludzie tysiącami przybywają z całego kraju, by zebrać się przed katedrą, gdzie kiedyś była Matka Dobrej Rady. Jest pewien starożytny hymn, z refrenem: Matko Dobrej Rady wróć do nas, ścieżkami pokoju nas prowadź. Kopie obrazu można znaleźć w domach w całej Albanii. Także podczas rządów komunistycznych w większości katolickich rodzin można było znaleźć ten obraz.

Przeczytaj: 7. Chrześcijańska pewność – czyli o uczuciach, wątpliwościach i Słowie Bożym

Zakon Augustianów rozszerzył kult Matki Bożej Dobrej Rady na cały świat, do czego przyczynił się augustianin o. Andrzej Bacci. W  ciężkiej choroby złożył  ślub, że jeżeli  go uzdrowi go, zajmie się rozpowszechnianiem kopii tego  obrazu. Wypełnił swój ślub, dzięki czemu blisko 70 000 kopii obrazu zostało rozwiezionych po całym świecie. W XVIII w. kapituła generalna Zakonu Augustianów podjęła uchwałę, aby kult Matki Bożej Dobrej Rady jeszcze bardziej rozszerzać. Karl Kalb pisze: „W czasach kontrreformacji Augustianie postanowili powierzyć się opiece tej Madonny i czcić Ją wszędzie, gdzie powstaną ich klasztory. Dzisiaj kopie obrazu znajdują się we wszystkich augustiańskich kościołach i klasztorach”. Papież Leon XIII dodał wezwanie „Matko Dobrej Rady, módl się za nami” do Litanii Loretańskiej. Dokumenty i rejestry sanktuarium potwierdzają ogromny kult i cześć dla Madonny z Genazzano. Również Ojciec Święty Jan Paweł II był gościem w Gennazzano, 23 kwietnia 1993 odmówił różanie i wziął kopie obrazu, a 2 dni później  r. podczas wizyty apostolskiej przekazał ja Albańczykom w Shkodra Albanię pod opiekę Matki Bożej Dobrej Rady. W czerwcu 1993 roku  Matka Teresa z Kalkuty, z pochodzenia Albanka przybyła do Genbazzanoa, aby w imieniu Albańczyków podziękować, że Matka Boża Dobrej rady powróciła do Albanii.

1) tekst z stroną http://www.parafiaprokocim.pl/matka-boza-dobrej-rady/