Karmelitanki Bose z klasztoru klauzurowego w Krakowie przy ul. Kopernika zatańczyły dla wszystkich chorych, cierpiących i smutnych.  Siostry zatańczyły w swojej kaplicy do utworu „Opowieści o miłości” z wykorzystaniem choreografii przygotowanej przez wspólnotę „Lilia”.

– To była oddolna, spontaniczna i nie da się ukryć, że pochodząca od Ducha Św. inicjatywa. Siostry się na nią otwarły, bo mamy nadzwyczajne czasy. To nie jest nasza typowa forma modlitwy, ale doszłyśmy do wniosku, że modlitwa tańcem może przynieść wielu oglądającym pokój i radość – opisuje s. Cecylia, przeorysza wspólnoty z Krakowa-Wesołej. – Ma on trafić do wszystkich cierpiących, chorych, smutnych, zalęknionych oraz do naszych przyjaciół i proszących nas o modlitwę. Chcemy w ten radosny i może niekonwencjonalny sposób podkreślić, że my, jako siostry klauzurowe, cały czas jesteśmy tutaj dla wszystkich i modlimy się w czasie pandemii. I że w miesiącu maju troski i potrzeby ludzkie powierzamy Jezusowi przez Maryję.

Klasztor przy ul. Kopernika w Krakowie został ufundowany przez Jan i Ewa z Leszczyńskich Szembeków. Życie karmelitańskie zainaugurowały tu 26 lipca 1725 r. cztery zakonnice z krakowskiego klasztoru pw. św. Marcina. Jest to jedyny polski klasztor karmelitanek bosych, który szczęśliwie przetrwał okres kasat i wojen. Życie zakonne trwa tutaj bez przerwy od momentu fundacji po dzień dzisiejszy.

Klasztor na Wesołej spełnił niezwykła rolę w historii Karmelu polskiego. W jego murach wielokrotnie znajdowały schronienie karmelitanki, które zmuszone różnymi przyczynami musiały opuścić własne klasztory, w okresie zaborów, czy też w czasie II wojny światowej. W latach 1995-2016 w zabytkowym kościele przeprowadzono kapitalnemu remont.. To właśnie w tym klasztorze  spoczywają doczesne szczątki Służebnicy Bożej matki Teresy Marchockiej.