Moje imię Joanna oznacza: „Bóg jest łaskawy”.

I rzeczywiście przez całe moje życie doświadczam Jego łaski i opieki szczególnie w trudnych momentach. Jako teolog, historyk Kościoła, żona i mama dwójki dzieci z ADHD dzielę się swoją wiedzą oraz osobistymi doświadczeniami we Wspólnocie, w świadectwach, na konferencjach i w artykułach na tym blogu i nie tylko. Jeśli samemu otrzymuje się tyle dobra nie można zatrzymać go tylko dla siebie. Dlatego pragnę dzielić się doświadczeniem Bożej miłości w moim zwykłym codziennym życiu.

Od 21 maja 2011 roku jestem żoną, z czasem stałam się także mamą dwóch fantastycznych chłopców z ADHD: Jasia – 11 lat i Michałka – 9 lat.

Ukończyłam Historię Kościoła na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego na Uniwersytecie Papieskim im. Jana Pawła II w Krakowie. W mojej pracy pt. „Krzyż w dziejach Polski w świetle polskiej literatury pięknej”, której fragmenty prezentowałam na konferencji naukowej „Newmanalia – odkrywając ortodoksję” w 2022r. ukazałam wpływ wartości chrześcijańskich na naszą Polską historię, kulturę i tożsamość narodową. Czy wiedzieliście, że był taki czas, kiedy krzyż był znakiem rozpoznawczym Polaków, a słowa Polka i katolik były synonimami?

W trudnym czasie pandemii postanowiłam skorzystać z dobrodziejstwa jakim dla każdej mamy jest zdalna forma studiowania i  podnieść swoje kwalifikacje, dlatego w październiku 2020 r. rozpoczęłam studia z teologii katechetyczno – pastoralnej na UPJP2 w Krakowie. Z bożą pomocą udało i wsparciem ludzi, których postawił na mojej drodze udało mi się ukończyć studia w 4 lata zamiast w 5. Było to ogromne wyzwanie, ponieważ musiałam łączyć obowiązki rodzinne i zawodowe ze studiami dziennymi. Od 10.10.2024 r. jestem oficjalnie MAGISTREM TEOLOGII.

Szczególnie dziękuję za wsparcie w tym czasie mojemu mężowi i mojej mamie. Nikt tak jak oni nie wie, ile wysiłku to wymagało.  Nie mogę też zapomnieć o wyrozumiałości moich synów do studiującej mamy.

Nikt tak jak oni nie cieszy się z tego, że w końcu ukończyłam te studia. 

Jeśli Bóg do czegoś powołuje, to znaczy, że ma plan i dobrze byłoby jednak pozwolić Mu działać w nas i przez nas. 🙂

Mam doświadczenie w zakresie wczesnej Komunii Świętej dzieci, ponieważ posłałam swoich synów do niej. Dlatego też w ramach pracy magisterskiej z teologii duchowości kompleksowo zajęłam się tym tematem ukazując jej miejsce w historii i nauczaniu Kościoła, formacje i przygotowanie oraz duchowe duchowe owoce Wczesnej komunii w życiu dziecka i rodziny.

W czerwcu 2024 r. podczas jubileuszowej X konferencji naukowej Newmenalia – komunia, uczestnictwo, misja wygłosiłam referat „Wczesna Komunia Święta jako przestrzeń synodalności: rodzina i wspólnota kościelna w modelu proaktywnej współodpowiedzialności.”

Wzrastałam w Dziewczęcej Służbie Maryjnej oraz Ruchu Światło-Życie, gdzie nie tylko przeżywałam własną formację w duchu oazowym, ale także byłam animatorką mocno zaangażowaną w posługę diecezji, m.in. na oazach wakacyjnych, oazach modlitw, rekolekcjach ewangelizacyjnych, w diakonii liturgicznej oraz w formowanie kolejnych animatorów na Szkole Animatora. Obecnie z mężem należymy do Domowego Kościoła. Jestem także w Diecezjalnej Diakonii Modlitwy Ruchu Światło- Życie.W 2016 roku Bóg postawił na mojej drodze wspaniałą wspólnotę „Gałąź Sykomory” działającą w mojej parafii Matki Bożej Dobrej Rady w Krakowie – Prokocimiu i w ten sposób zaangażowałam się również w Katolicką Odnowę w Duchu Świętym. Obie te drogi łączą się i ubogacają naszą codzienność.

Obecnie pracuję w Szkole Podstawowej z oddziałami Integracyjnymi w Krakowie. praca katechety jest dla mnie przede wszystkim misją, by na katechezie ci młodzi ludzie mogli, spotkać i poznać Boga i doświadczyć jego miłosci. Jednocześnie sama się od nich wiele uczę, a praca z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi przypomina mi o tym jak bardzo każdy z nas jest wyjątkowy, niepowtarzalny i kochany takim jaki jest przez Boga.

Najważniejsze, by robić, to do czego Bóg nas powołuje, a powołał nas do

MIŁOŚCI!

Dlatego SPLOT AGAPE!

Agape (z języka starogreckiego  ἀγάπη, agápe) to najwyższa, najczystsza forma miłości, która nieustannie szuka dobra drugiego człowieka. To miłość jaką ukochał nas Chrystus, miłość gotowa na każde poświęcenie, nie oczekująca niczego w zamian, która wybacza nawet największe krzywdy. Taką miłością chcą żyć i kierować się chrześcijanie. Najpiękniejsza definicja prawdziwej miłości, miłości agape została zapisana na kartach Pisma Świętego (J 15,13):

„nie ma większej miłości niż ta, gdy ktoś życie swoje oddaje, za przyjaciół swoich”

Splot, ponieważ nie można odłączyć życia duchowego od naszej moralności. Przeplatają się one ze sobą.  Wartości jakimi kierujemy się w naszym życiu determinują nasze codzienne działanie. To w co wierzymy, co kochamy wpływa na nasze decyzje, postawy. Religia miała znaczący wpływ na tworzącą się historię, na to co było, na to co jest i na to co będzie. Z historii powinniśmy wyciągać wnioski, aby nie popełniać tych samych błędów.  W literaturze znajdujemy zapis tego co przeżywano w poszczególnych czasach. Na rozwój kultury  istotny wpływ, którego nie można pominąć miała wiara. W zależności jak pojmowano i rozumiano Boga, tak wyglądało codzienne życie. To chrześcijaństwu zawdzięczamy rozwój nauki i szkolnictwa. Dawniej datowanie opierało się na określaniu świąt, np. 3 dni po św. Marku. Do dziś przetrwały niektóre ludowe porzekadła jak: „ Na św. Grzegorza zima idzie do morza.” Nie da się chrześcijaństwa oddzielić  od historii Polski, Europy. Cywilizacja europejska jest głęboko zakorzenia w Chrystusie.

Splot Agape – duchowość spleciona z codziennością.

Splot Agape to połączenie duchowości z codziennością, które odzwierciedla mój sposób na życie. Agape, czyli miłość bezwarunkowa, kieruje mną w każdym działaniu, zarówno w relacjach z rodziną, jak i w mojej pracy zawodowej oraz w posłudze we wspólnocie. Tak jak nici splotu łączą się, tworząc piękną całość, tak ja łączę swoją wiedzę teologiczną, doświadczenie życiowe i Boże prowadzenie, by pomagać innym odkrywać miłość Boga w ich codzienności.